Şiir.

Kaybolmasın diye koydum buraya. Benim değil.
Bilen bilir.

Nefesinin rüzgarları sardığında geceyi
Uzakta bir yerde ay kapattıgında gözlerini
Bilirim.
Ağzımdan sarkacak son bir sigara
Ardımdan ağıt yakacak son bir nota olmadan
Öleceğim
Uykunda dudakların
Sürtük bir tebessüm ile kıvrılacak
Belki komşun darlanıp balkonda bir sigara yakacak
İşte o nikotin olup geleceğim.
Söylenmemiş sözleri alıp da yanıma,
-kimisi aşık kimisi katil sözler onlar-
Ruhumu kanser eden tüm artıklar ile ciğerlerine dolacağım.
Okuduğun kitaplara dahi sineceğğim.
Nefret doğuran gecelerin davasını açacağım dudaklarına.
Bu gece değil ama,
Bu gece klarnetin ağladığı kulaklarımda,
Klarnetten cok ben ağlayacağım.
Üzüntüden değil ama!
Vallahi üzüntüden değil!
Silüetin ile karsilaştım diye,
Karşılaştım ya hani bugün gölgenle,
İşte!
Gözlerim işte ondan sulanacak!
Bir toz zerresiymişsin gibi güzelim,
Seni kovmaya çalışarak
Yaşlanacak.
Ben yaşlanacağım.
Ama belki böyle uğursuz bir gece...
Böyle bir gece be işte!