Her sene mayıs ayında kesin bi' bok yiyorum ben. İstisnasız. Kesin. "ulahn! sen bu diilsin salakh" diye kızıyorum kendime. Çok geçmeden kalbim pır pır çarpmaya başlıyor ve "nıh nıh nıh" diye iğrenç bir şekilde gülüyorum.

3 ay önce yaşadığım şeyi neden bugün yazdığım ise ayrı bir mevzu.
Komik.


İnsan en yakın arkadaşına bile güvenmemeli. Bazı konularda.