2010/09/10

Darius.

İyi ki doğdun be Yarkın. Evet! Bütün diyeceklerim bundan ibaret. Senin ne kadar mükemmel bir insan olduğundan veya olayları seri bir şekilde nasıl çözdüğünü anlatmayacağım. Herkes biliyor zaten.(:

Sen benim bu dünyada sahip olduğum değerli 1-2 şeyden birisin.Ne olursa olsun veya ne yaparsam yapayım yanımda duran insanlardan biri oldun sen. Biri mi oldun? Hahaaa(: Yanımda bana bağırmadan duran tek insansın sen.

Seni seviyorum. Keşke seni ne kadar sevdiğimi gösterebilsem. Keşke sana ne kadar değer verdiğimi gösterebilsem. Yapamam ama. Hep daha fazlası var çünkü. Moralim bozuk olduğunda tek bir lafın ile dünyanın en mutlu insanı oluyorum. Senin moralin bozuk olduğunda ise bazen senden bile çok üzülüyorum. Daha çok kafama takıyorum.

Ben tek çocuğum. Kardeşim veya abim yok benim. Ama kardeşim olsaydı nasıl olurdu biliyorum ben. Sen varsın çünkü. Sen "kardeş" kavramının ne olduğunu anlatabildin bana. Sen öğrettin. Senin sayende büyümedim belki ama senin yardımın ile büyüdüm ben. Doğruyu, yanlışı seninle öğrendim. Hatalarımın farkına vardım. Ama hiç engellemedin beni. Hatalarımı söyledi ama yapmamam için uğraşmadın. Bekledin. Benim görmemi bekledin. Tehlikeli anlarda kulağıman çektin. Belki benim sana bir faydam dokunmadı. Ama dediğim gibi ben senin sayende büyüdüm.

Seninle yaşadığım herşey, o kalabalığın içinde 5 dakika ayrı bir yerde sohbet etmemiz, derdimizi sıkılmadan-utanmadan birbirimize anlatabilmemiz... İşte ben bunları sevdim. Bizi daha çok yakınlaştırdı. Bundan tam 2 sene önce doğum gününe gelmiştim. Sahaf'ta kutlamıştın. Karnım acıkmıştı ve yanımdakilerin zoruyla oraya gitmiştim. Açıkcası seni sevmiyordum. Hiç sevmiyordum. Kasıntı, bilmiş, kendini beğenmiş bir PİÇ olarak görüyordum seni. Belki hala öyle görünüyorsun dışarıdan. Seni tanımayan gerizekalılar belki arkandan laf ediyorlar benim eskiden yaptığım gibi. "Keşke" derim, "Keşke gerçek seni görebilseler." O zaman seni neden bu kadar çok sevdiğimi anlarlar. O zaman benim neden herşeye rağmen senin yanında korkusuzca durabildiğimi anlarlar.


Gecenin bir yarısı yazdım bunları. Sonra yayınlamaktan vazgeçtim. Bu sabah beni aradın ya . Ben seni ne kadar sevdiğimi o bugün farkettim köpek. Uyuduğum zaman kimse kaldıramaz beni. Hele bir telefona hayatta uyanmam. Küfürleri savururken bir baktım telefona "Yalım Yarkın Özbalcı" yazısı ve en şapşal fotoğrafın. Bik bik öttü telefon ama ben küfür etmeyi bıraktım. Neyse konuştuklarımızı anlatmama gerek yok. Bugün senin günün. Yoo değil. Şu an eşşek gibi çalışıyorsun. İyi oluyor. Biraz çalışmayı öğreniyorsun. Artık ezilenin yanındasın sen.(:

Yalım Yarkın Özbalcı sen kardeşimsin. Sen var ya... Böyle tövbee estağfirullah Allahlık bir şeysin!

5 yorum:

Darius dedi ki...

galiba ağlayacağım

Darius dedi ki...

şaka yapmıyorum.

oltaignesiyim dedi ki...

Ağlarsan seni öldürürüm. Ve ben çok ciddiyim.

Adsız dedi ki...

ignelı popom askına. musluk gıbıyımm...hıckıra hıckıra aglyrm...bunlardan kendme pay ckarcak degılım.sızın ılskınızde kendme yer ayırcak yada bodoslama dalcak degılım.ama aranızdakı dunyanın en dgerlı seyı..soylemedn edemedım..sıva sana dun dıyodum ya "aynı dılden konusmak"...bırbırnzn dgernı hep bıldınız..mahsallah nazar degmesın..hepte boyle kalın..en guzel dostluk sızınkı..yalap şalap optummm sızıııı

oltaignesiyim dedi ki...

İkinizi bu akşam ısıracağım.