2010/10/03

Cepleri doldurmaya bakalım!

"Bir yerden başlamak gerek Şiv'a" diyerek attım kendimi sokağa. Vakit öldürecek bir şeyler aramaya başladım. Zaman geçsin istiyordum sadece. Düşünmeye, sorgulamaya vaktim kalmasın hiç. Hep uğraşacak bir şeyler olsun hayatımda. Haa! İnsanlar olmasın ama. İnsanlar ile uğraşmaktan çok sıkıldım artık. Gerizekalı, kendini bir b*k zanneden insanlar! Laf sokmayı bir özellik sayan insanlar! Korkak insanlar! Kendi g*tünü kurtarmaya çalışırken yanında ki insanı yarı yolda bırakan dallamalar! Kendini güçlü zanneden insanlar!
Gerçekten böyle insanlarla uğraşmaktan sıkıldım. "Aman üzülmesin. Ay ben aynı şeyleri yaşatmayayım. Şu an yalnız kalmaya ihtiyacı var. Görüşmesin bizimle kendini toparlasın o yeter. Böyle şeyler sorma." bıdı bıdı bıdı... "Ehh! Bir salak ben miyim?" diye sorasım geliyor bazen. Her şeye katlanan kim? -Ben. Laf sokanlara cevap veren kim? -Ben. Gizlice iş çeviren kim? - Ben. Ulan her şeyi niye ben yapıyorum? Biri de çıksın "Dur lan salah!" desin. Haa demediler mi? Dediler.

İstediğim tek şey "Ben yalnız değilim" demekti. "Ben yalnız değilim" diyorum belki ama cılız bir sesle. Bir de etrafımda dimdik(!) duran "arkadaşlarım" var. Çok seviyorum onları ben!

İşte bütün bunlar yüzünden insanlar ile görüşmemeye karar verdim. En azından bir süreliğine. Kendimi yormaya çalışıyorum. Haftanın her günü okula gidiyorum sırf evde oturmayayım diye. Okul yeterince zorluyor zaten bu sene. Bir sürü ödev, proje, sunum... Zorlaması güzel ama. Bu işi gerçekten isteyenler ortaya çıkacak. Reklam filmi için ürün düşünürken, diğer yandan sinopsis yazıyorum. Onun dışında Fransızca kursum başladı bugün. Cumartesi-Pazar günleri 2'ye kadar doluyum artık. Günde 4 saat Fransızca bakalım bünyeye nasıl gelecek? Film ekimi için biletlerimi aldım. Tüyap Kitap Fuarı için alınacaklar listesini oluşturdum. Her gün en az bir film izlemeye çalışıyorum. Yeni insanlar ile tanışıyorum. Hatta yaz tatilimi bile planlamaya girişiyorum. O derece! Neredeyse 1 senelik plan yaptım. Bu 1 seneyi cebimi doldurmaya ayırdım resmen.Her şeyi öğreneyim, yapmak istediklerimi yapayım istedim. Cepleri doldururken unutmak istedim.


Ben aslında kaçmak istiyorum ama olmuyor. Hep bir şekilde onu hatırlıyorum.

6 yorum:

piktobet dedi ki...

bir rastlaşma, bir mesaj, bir telefonla rafa kalkabilir bu bir yıllık kalkınma planı. can sıkıntısı veya kızgınlıkla plan yapmamalı belki de. insanlar gökteki yıldızlar gibi. hayat bir yıldız falı. onlarla da olmaz, onlarsız da.

Mia Wallace dedi ki...

Fransızca kursu çok güzelmiş.. kıskandım ne yalan söyliyim:)

oltaignesiyim dedi ki...

piktobet Kesinlikle haklısın. Bir bakış bile bitirebilir bu planı. Ama ilk kez bu kadar kararlıyım, hevesliyim. Zorlansam bile yapabileceğime inanıyorum. En sevdiklerim yanımda olsun istiyorum. Yormasın onlar beni.

oltaignesiyim dedi ki...

Mia Wallace Fransızca kursu hayat verdi resmen. En kısa zamanda gitmeni tavsiye ederim. Bir dil öğrenmek zor ama Fransızca olunca çok keyif alıyorsun. (:

Mia Wallace dedi ki...

Fransızca kursuna ablam gittiği için ben de tek tük ablamla konuşuyorum ama zor bence ya.. :) au revoir :P

oltaignesiyim dedi ki...

Zor ama istersen yaparsın.(: Bonne chance.